سال ۹۸ بود که به عنوان مسئول انجمن اسلامی دبیرستان شهید رجائی شهرستان رشت انتخاب شد. سال بعد نماینده قرارگاه ملی استان گیلان و یکی از دانش آموزان فعال رسانه ای شده بود. همزمان با فعالیت در فضای مجازی و کمک به تولید محتوا در کانال های اتحادیه استان، توانسته بود تجربه های خوبی کسب کند، همین تجربه ها باعث شد بلافاصله بعد از فارغ التحصیلی در قسمت روابط عمومی یکی از نهاد ها مشغول کار شود. پارسا در این گفت و گو از ماجرای هیجان انگیز و جالب ساخت اثر برای چهارمین دوره جشنواره رسانش گفته است. اثری که موجب بازداشت اون و هم تیمی هایش هم شد!
به عنوان اولین سوال از لحظه ای که برنده شدی برامون بگو؟
با وجود نکات و انتقاداتی که برخی دوستان به اثر ما وارد کرده بودن، واقعا انتظار برنده شدن و کسب رتبه برتر رو نداشتم.
در مراسم اختتامیه و زمان اعلام نتایج، با یکی از دوستانم به صورت تلفنی در حال صحبت بودم که ناگهان مجری اسم من و گروهم رو به عنوان گروه برتر اعلام کرد. اون لحظه من به یاد تمامی سختی هایی که در مسیر تولید اثرم کشیدم، افتادم.
وقتی که لوح تقدیر و جایزه را بالای سن از دست آقای تاریخی، دبیر کل اتحادیه گرفتم، ایشان به من گفت حالا حالا ها اثرتون به یادم خواهد ماند!
توصیه ت به بچه هایی که میخوان تو رسانش شرکت کنند چیه؟
تنها توصیه من به دوستان اینکه فقط برای اول شدن تو جشنواره رسانش شرکت نکنن، مهم ترین نکته رشد ما در فضای رسانه ست و البته رفاقت هایی که بعد تولید محتوا برامون باقی میمونه.
یه خاطره جالب از حین انجام کار برامون تعریف کن
شاید باورتون نشه اما ما برای کاری که باهاش تو جشنواره رتبه آوردیم، بازداشت شدیم!!! تقریبا 9 ساعت به اتهام همکاری با شبکه های معاند و نداشتن مجوز برای فیلم برداری در شهر، در بازداشت نیرو انتظامی بودیم.
روز فیلمبرداری، پلیس در حال گشت زنی بود. آخرای فیلمبرداری بودیم، که دیدیم چندتا ماشین گشت زنی پلیس از کنارمون رد شدن، همین که ما رو دوربین به دست دیدن، ایستادن، 4 نفر از ماشین پیاده شدن و به سمت ما آمدن و پرسیدن مجوز فیلبرداری دارین؟ همین که گفتیم مجوز نداریم، ما رو سوار ماشین کردن و بردن کلانتری! مشکل اصلی این بود که ما مجوز نداشتیم و تنها به تاییده یکی از سازمان ها بسنده کرده بودیم، ولی این اتفاق درس عبرتی شد که ما برای تولیدات بعدیمون با معاونت اجتماعی نیروی انتظامی، جهت فیلم برداری در معابر عمومی شهر هماهنگ کنیم؛ خلاصه بعد 9 ساعت بازداشت معاون کلانتری فیلم ها رو پاک کرد ما هم با یک تعهد آزاد شدیم.
اثری که رتبه برتر رو کسب کرد، چه اثری بود؟
یک مستند بود، مستندی که ماجرای روزهای پر آشوب و اغتشاش شهر رشت رو روایت می کرد. در این مستند آتش زدن یک مسجد رو به نمایش گذاشتیم. این اثر الحمدالله مورد استقبال جدی مخاطب های مختلف قرار گرفت.
کار رسانه ای‌ت رو از انجمن اسلامی شروع کردی؟
من قبل از آشنایی با اتحادیه انجمن های اسلامی، در دوره هایی رسانه ای شرکت کرده بودم، اما هیچ وقت امکانش پیش نیامده بود که از این آموزش ها استفاده کنم.
خیلی از اتفاقات خوب زندگیم رو داخل انجمن اسلامی تجربه کردم و بیشتر این اتفاقات هم، حول محور مسئولیت انجمن در دبیرستان شهید رجائی برام رقم خورد، شاید انجمن اسلامی شهید رجائی؛ الگویی پویا برای سایر انجمن های اسلامی در دوران کرونا و بعد از اون شد.
از تجربه اولت تو کار رسانه برامون بگو؟
قطعا اولین کار برای هرکسی پر از استرس هست. اولین کار خودم هم دقیق خاطرم نیست چی بود؟! اما فکر می کنم یک گزارش تصویری از نشستی در اتحادیه انجمن های اسلامی رشت بود.
چی شد که تصمیم گرفتی تو رسانش شرکت کنی؟
علت اصلی اینکه تصمیم گرفتم در رسانش شرکت کنم، محک زدن خودم تو رقابت ملی جشنواره بود؛ مخصوصا شرکت تو رویداد ملی؛ به همین خاطر تصمیم گرفتم همه ی تولیدات امسالم رو در جشنواره شرکت بدم، البته بدون وجود دوستان خوبم آقا محمدرضا و آقا مهدی این تولیدات امکان بپذیر نبود.
بخش و رشته مورد علاقه ت در حوزه رسانه چیه؟
بخش اصلی که بهش علاقه مندم، مدیریت فضای مجازی است. تقریبا چهارسالی هم هست که تو این فضا مشغولم و حتی بیشتر فعالیت های رسانه ای من در اتحادیه، مدیریت کانال و صفحات مجازی بوده، در حال حاضر هم شغلم از مدیریت صفحات فضای مجازی سازمان ها و نهاد مختلف هست.
تو دانشگاه، قصد داری چه رشته ای بخونی؟
دانشجو هستم؛ رشته مدیریت دولتی
در مورد کلماتی که میگم حست رو بگو؟
فیلمبرداری: کاری که ازش خسته نمی شم
دوربین: رفیق روز های سخت
فیلمنامه: یادگیری و آموزشش رو باید تا آخر سال خیلی بهتر انجام بدم.
در آخر اگر نکته ای داری بگو:
فقط میخوام از آقای شعبانی، مسئول محترم روابط عمومی اتحادیه انجمن های اسلامی دانش آموزان استان گیلان تشکر کنم که در این مسیر من رو بسیار زیاد همراهی و هدایت کردند.